Vorig jaar rond deze tijd schreef ik over hoe 2023 wel een overgangsjaar leek. Puzzelstukjes die op hun plek vielen, een nieuw begin in een nieuwe baan, nieuw huis, etc. Vandaag zou ik nagenoeg hetzelfde bericht kunnen optikken.
Maar dit keer zou ik het toch anders noemen. 2024 was een ‘ontwikkeljaar’. De omgeving wijzigde nauwelijks, en echt nieuwe dingen waren er beperkt. Maar veel is veranderd, veel is ontwikkeld.

Waar ik vorig jaar rond deze tijd mijn eerste stappen zette als tweede beheerder van het Johannescentrum, ben ik nu mijn eerste stappen aan het zetten als eerste beheerder. Het afgelopen halfjaar mocht ik al proeven van wat die werkzaamheden inhouden, maar dit komende jaar staat in het teken van uitdiepen, nog verder ontwikkelen. Ik mocht mezelf ontwikkelen in leiderschap maar ook zeker in eigenaarschap. Staan voor wat ik doe en daar verantwoordelijkheid over afleggen. Met vallen en opstaan maar ook tevreden met de resultaten. Plannen maken voor professionalisering en modernisering.
Met het wegvallen van mijn collega in juni ’24 moest ik sneller opschakelen dan verwacht. Waar er net consensus was over dat ik ondertussen wel redelijk ingewerkt was en ik zelfstandig dingen op zou pakken en stappen kon maken in verandermanagement, werd ik ineens eindverantwoordelijk. Geen seconde heb ik getwijfeld en ben aan de slag gegaan om zo goed mogelijk zorg te dragen voor een natuurlijke doorgang van de zaken die liepen. Het werk stond niet stil, en ik ook niet. Ik mocht het zelf gaan doen, maar ook meteen wel op mijn manier. En stap voor stap werd dat mogelijk. Op een andere manier naar de werkzaamheden kijken, op een andere manier prioriteiten stellen. In de drukte toch zoeken naar professionalisering, maar vooral ook een manier om het makkelijker te doen. En dat bleek er te zijn. Zo werd 2024 een jaar van ontwikkelen. Ik als beheerder heb me ontwikkeld, maar we hebben in de organisatie ook ontwikkeld. En dat is nog zeker niet afgelopen. Dat kost ook tijd om door te voeren en dat is goed. Blijven ontwikkelen.
Het ontwikkeljaar 2024 is niet alleen op professioneel vlak een ontwikkeljaar. Persoonlijk mocht ik me ook verder ontwikkelen. Ik leerde mijzelf beter kennen, en daarin leerde ik ook om Gods stem te verstaan. Een roepstem die ik al heel lang hoor, is het verlangen om theologie te studeren. Hoewel ik daar jaren geleden mee was begonnen en vervolgens weer gestopt, is het nu duidelijker. En zo mocht ik in september ’24 weer terug de collegebanken in gaan. 4 jaar na de laatste keer dat ik studeerde was ik er weer. 5 jaar nadat ik in Ede had gestudeerd. En weinig veranderd. De docenten zijn er nog, enkele oud klasgenoten dwalen er ook nog rond. Terug in Ede is als thuiskomen. Zeker terug komen in de theologie. Hoe heerlijk is het om in het Woord te mogen wonen. Om te leren wat de Bijbel, ook vandaag aan ons te zeggen heeft. Dankbaarheid voert de boventoon. Theologie studeren is niet alleen ontwikkelen in een vakgebied. Het is ook jezelf tegenkomen. Leren wie je bent en waar je staat. Waar je voor staat. Ontwikkelen als mens. Zo blijkt ook hier 2024 een ontwikkeljaar te zijn.
Persoonlijke ontwikkeling, dat is niet alleen in een studie te vatten. Als mens ontwikkel je op zoveel manieren. Dit jaar mag ik terugkijken op een eerste jaar als echtgenoot. Ook daarin ontwikkelt men zich. Wat doe ik nu anders dan eerst, maar ook hoe zijn we samen anders dan een jaar terug. Wat zijn de dingen waar we naar uitkijken. Waar we naartoe leven? Toeleven naar een bruiloft is makkelijk, dat is ingekaderd, maar daarna leef je toe naar een verder leven samen. Samen ontwikkelen tot een kostersechtpaar, wonend naast de kerk.

2024 was het ontwikkeljaar waarin een ontwikkeling plaatsvond die goed 7 jaar in beslag mocht nemen. Een autorijbewijs halen staat al jaren op mijn ontwikkelplan, vrij hoog op de lijst. Dit jaar mocht ook dat gebeuren. Een volwassen stap kun je stellen. En direct ook 2 auto’s gekocht. Dat mag niet missen. Met het klussen en sleutelen erbij. Allicht ontwikkel ik mij nog eens tot een automonteur.
“De HEERE nu is het Die voor u uit gaat. Hij zal met u zijn. Hij zal u niet loslaten en niet verlaten. Wees niet bevreesd.”
Deuteronomium 31 vers 8
Ontwikkelen is ook veranderen. Niet van het een naar het ander, maar groeien. Stappen vooruit maken. Ontwikkelen kan jezelf tegenkomen zijn maar ook iets verliezen. Ontwikkelen is onderhevig zijn aan tijd, plaats en soms mensen. Zekerheden die onzeker worden en vice versa. Maar in al dat ontwikkelen, dat veranderen, is er Iets wat niet veranderd. Iemand die nooit veranderd, Die altijd dezelfde is en zal blijven. Wat niet veranderd is dat ik, dat wij, dit alles mochten ontvangen uit de Hand van onze HEERE. Hij heeft ons ook dit jaar weer gespaard en gedragen. Wij mochten leven in de kennis dat we het leven en wat we daarin doen, wat we daarin ontvangen, hoe we daarin ontwikkelen, te danken hebben aan de genade van de HEERE God. Die is en die was en die komen zal. Die op een dag zal zijn, Alles in allen. Leven in Zijn ontferming, dat is wat het draaglijk maakt. Hij die voor ons uit gaat. En zo mogen we ieder jaar opnieuw leven, iedere dag opnieuw. Laten we ons leiden door de woorden, die al eeuwen meegaan, “De HEERE nu is het Die voor u uit gaat. Hij zal met u zijn. Hij zal u niet loslaten en niet verlaten. Wees niet bevreesd.”